“”Nederland is begaan met het lot van zovele Tibetanen en we willen dan ook stappen zetten uit compassie en zorg”, aldus de minister, die benadrukte dat de territoriale integriteit van China in de dialoog niet ter discussie staat.” bron: Nu.nl
Ik moet daar een beetje om grimlachen. Ik weet ook niet zo goed waar ik sta in deze kwestie: sta ik aan de kant van de Chinezen die Tibet claimen als hun gebied (en daar hebben ze redenen voor) of sta ik aan de kant van de Tibetanen, wiens cultuur stelselmatig wordt uitgehold door een instroom van Han-Chinezen?
Dus grimlach ik. Hoe zou de stelling van de Minster klinken als het ging over de Duitse bezetting van Nederland? Een flinke stap, dat geef ik toe, en ik aarzel, vanwege mijn persoonlijke spagaat, maar vooruit.
“”Wij zijn begaan met het lot van zovele Nederlanders en we willen dan ook stappen zetten uit compassie en zorg”, aldus de minister, die benadrukte dat de territoriale integriteit van Nazi-Duitsland in de dialoog niet ter discussie staat.””
Waarmee ik eigenlijk wil zeggen, als we mijn persoonlijke visie even buiten beschouwing laten, dat Rosenthal niemand kan helpen, niemand echt wil helpen, dat zijn woorden loos zijn, een doekje voor het bloeden.
Wie wil China voor het hoofd stoten in deze economische tijden?
achterob 
Ware woorden, Rob, maar het geldt ook in betere economsche tijden. Ook dan weegt onze portemonnee zwaarder dan “compassie en zorg”.
Grote kletskoek. Niemand wil China voor het hoofd stoten, want Europa heeft het geld van die natie heel hard nodig. Ik vind trouwens dat je je niet moet bemoeien met interne aangelegenheden van andere landen. Gewoon handel drijven en uitwisseling van kennis is oké, maar verder is het allemaal volslagen loos geklets. Zodra er ergens erg veel geld mee gemoeid is verdwijnen idealen als sneeuw voor de zon. Ik vind het een tamelijk hoogmoedige gedachte, dat wij in Nederland alles zo geweldig doen. Dat domineesvingertje zou eens afgehakt moeten worden.