Het is december, en de nieuwe contracten schuiven de postvakjes binnen. Wie tekent, en wie niet? Er zijn veranderingen aangekondigd binnen de school, veranderingen waarin ik me goed kan vinden, maar anderen mogelijk niet.
Gisteravond kreeg ik twee emails waarin collega’s/vrienden aankondigden dat ze niet hebben getekend.
Dat doet altijd even pijn. Nouja, even. We hebben een half jaar te gaan, en die pijn gaat dus nog even door, zwakt daarna af, en neemt weer fel toe als het moment van gedag zeggen voor de deur staat.
Heel zelfzuchtig denk ik ook wat het gevolg is voor mijn werk. Met 1 van deze afzwaaiers zou ik het komend jaar nauw gaan samenwerken in een nieuwe structuur. Zij wordt nu vervangen door, ik denk, een nieuwe kracht. Dat wordt weer even aanpoten, wennen, ontdekken, en van de grond af aan opbouwen.
Alles wordt anders. Opeens is deze decembermaand de maand waarin veranderingen zich aankondigen of zich voltrekken. Mijn werk in de bar is gedaan, en dat hoofdstuk is afgesloten. Dao vertrok vandaag voor een lange tijd naar de familie in het zuiden. (Kerst en Chinees Nieuwjaar liggen zo dicht tegen elkaar aan gevlijd, dat het een beetje een rommeltje is.)
Mijn hoofd is dus ook een beetje een rommeltje. Ik moet iets met geldzaken regelen. En ik moet fysio voor mijn hand, maar de verzekering spartelt tegen. Er zijn schoolzaken te doen.
In deze donkere dagen is het goed te weten dat vrienden er altijd zullen zijn. Want, oh boy, ik heb ze even dringend nodig.
Veel sterkte met alle veranderingen!