Ik ontmoet professoren, journalisten, leerkrachten, zakenmannen, makelaars en beleggers, en het zal komen door de plek waar ik ze ontmoet, maar het zijn inderdaad voornamelijk mannen, en er is 1 onderwerp dat nooit onbesproken blijft en dat blijkbaar een wezenlijk bestanddeel van het expatleven is, of althans een motiverende factor om het vooralsnog niet op te geven.
Sex.
Getrouwd, samenwonend of ongetrouwd: zonder uitzondering beamen ze dat sex hier makkelijk te koop is. Al ben je dik, kaal en ver boven de 60: er zijn altijd plekken te vinden waar je wordt binnengehaald als Brad Pitt, en waar iemand je, tenminste voor 1 nacht, tijdelijk erg gelukkig kan maken.
Het lijkt wel alsof het ver weg zijn van de wortels, de familie en vrienden aan het thuisfront, een vrijbrief is voor gedrag waar je misschien wel eens van gedroomd hebt. Er is weinig sociale controle; integendeel: er wordt instemmend geknikt over de zoveelse verovering die aan de stamtafel vrijmoedig wordt gedeeld.
Ik ben niet preuts, en zeker niet heiliger dan de paus, maar aan mij is die snoeverij niet besteed.
Het is namelijk nogal doorzichtig: we weten allemaal dat geld, of het idee dat je geld hebt, de meisjes (en jongens) doet vergeten dat je dik, kaal en twee keer hun leeftijd bent.
De relaties, zo ontstaan, zijn meer contractueel dan gebaseerd op liefde. Maar, zo hield iemand mij voor, dit komt in de beste huwelijken voor.
Kortom: we opereren hier onder andere normen en waarden dan waaraan wij gewend zijn in het vaderland. Voor veel mannen is het blijkbaar, naast hun salaris, een plezierig bijkomende prikkel.
achterob 