Kort verhaal

“Do you want to write a short story together?”

Mijn collega/vriendin schrijft ook, en na onze discussies over schrijvers, en vooral ook het werk in haar klas, waar de leerlingen momenteel bezig zijn met het schrijven van een ‘historical narrative’, kwam ze met dit voorstel.

Onze gesprekken gingen vandaar een stukje dieper. Want waar schreef zij eigenlijk over? Schrijven is natuurlijk een intieme en persoonlijke activiteit, en je deelt het niet met de eerste de beste. Ze beschreef een verhaal (altijd een moeilijke actie) en ze werd wat verlegen omdat mijn wenkbrauwen onder mijn haarlijn verdwenen. Het goeie voornemen om niet te snel over mensen te oordelen sneuvelde dus al op nieuwjaarsdag.

Het ging over de liefde, en over planeten en raketten, en zo nog wat meer. Het was duidelijk ‘fantasy’ en daar kan ik niks mee.

Natuurlijk moest ik ook met de billen bloot en ik heb dus geen korte verhalen op mijn repertoire; de columns en artikelen die ik schrijf voor het Nederlandse blad in Beijing zijn geen korte verhalen.Ik kwam dus mooi weg.

Ik kon wel spreken over de schrijvers die ik erg bewonder om hun korte verhalen, en waarom hun stijl en compositie mij aanspreken.

Maar hoe nu samen schrijven, als onze stijlen en interesses zover uit elkaar liggen? Samen achter een toetsenbord zou enkel uitlopen op een bijna echtelijke ruzie.

Dus ben ik maar vast begonnen. Voor het eerst schrijf ik fictie in het Engels. Hoewel ik de taal vrij goed beheers, is het een flinke oefening.

 

(Ja, ik begin ook te gapen als ik mijn stukjes hier lees. Het wordt tijd dat er weer eens flink geschreven wordt!)