China zien

Vanavond worden de feestelijkheden rond het Chinees Nieuw Jaar afgesloten met (waarschijnlijk) weer een flink vuurwerk. Het is de avond van de ‘sweet dumpling’, niet mijn favoriet. DD kookt echter ook ‘gewone’ dumplings, dus het komt wel goed.

Wij zijn alweer een week aan het werk, en in die week zagen we het verkeer weer langzaam toenemen: altijd een teken dat alle familiebezoekers en vakantiegangers weer thuis zijn.Vorig jaar werden we twee weken lang elke avond in de oren getoeterd met de meest vreselijke trommelvlies-scheurende bommen en waren taxi’s onvindbaar; dit jaar was het vuurwerk (afgezien van twee avonden) beschaafd en gecontroleerd, en verscheen er een taxi als je je hand opstak.

Ik houd van het Chinees Nieuw Jaar, omdat de stad leeg en toch plezierig feestelijk aanvoelt.

En daarna gaan de temperaturen omhoog: aan het eind van de week is 6 graden voorspeld!

Het afgelopen weekend trok een groep collega’s naar het ijs-en sneeuwfestival in Harbin in het noorden. Ik heb dat jaren geleden al gedaan, en daarvan genoten. Maar rondkleumen op de ijsvlakte, ouwe mannetjes het ijskoude water in zien duiken, en met de ijspegels aan je neus glibberen langs fraaie ijssculpturen: het kon mij dit jaar niet bekoren. Ik sprak een collega die wel dapper de lange onderbroek had aangetrokken .

“Ik heb besloten dat ik nu China wel gezien heb.”, stelde ze vanmorgen. OK, ik moet beamen dat ze in de afgelopen anderhalf jaar dat ze hier is, aardig wat trips op haar naam heeft geschreven, maar China gezien?

“En de service verlening is gewoon niet goed.”, zei ze, een beetje bitserig. Ah, hier kwam de Amerikaanse naar boven. “De Chinezen snappen er niets van. En die idiote afzetterij praktijken in de souvenirwinkels!”

Ik begreep dat er nu een tirade zou komen waarbij ik mijn kiezen op elkaar moest houden met het oog op de goede vrede. We klagen allemaal wel eens, ieder op zijn tijd. Deze klaagzang van de verwende toerist duurde 15 minuten, en werd afgesloten met dezelfde stelling: “Ik heb China wel gezien.”

Waarop ik bij mijzelf dacht: blijkbaar niet.