Mevrouw Spies was een boerka-verbod aan het voorbereiden, maar door de val van het kabinet mag het van haar in de prullenbak, want: er staat nu niets meer tegenover.
Politiek is koehandel, dat wisten we natuurlijk al.
Maar een beetje vreemd is het wel dat ze in een interview in de VK Wilders slappe knieeen verwijt.
Had de hele CDA fractie geen last van slappe knieeen, toen ze met Wilders zaken deden? Had het CDA de rug niet iets rechter kunnen houden in dat gedoe rond de boerka? Blijkbaar staan ze er opeens niet meer achter. Toen wel, vanwege opportunistische reden.
En om dit opportunisme nog eens even te onderstrepen, zegt mevrouw Spies dat ze niet wil uitsluiten nog eens zaken te doen met de PVV.
Dat ze zich opwerpt als de nieuwe leider van het CDA is passend: een zwakke, zwalkende partij vol pluche zoekers.
Weer erg brrrr dus, maar de zon schijnt en we hoeven niet naar dat gel*l te luisteren en te kijken. Ik sluit me er voor af, hoor. Het schiet allemaal niks op, je maakt je alleen maar kwaad over het schoolpleinniveau van de dames en heren.
Oh, dat laatste had ik niet eens meegekregen, dat ze de PVV nog steeds niet uitsluit. Nou ja, dat is dan weer wél consequent. Consequent fout weliswaar.