Ik wilde dan wel eens wakker blijven voor de derde wedstrijd van Oranje. De aftrap hier in China is 2.45 uur in de morgen, en de Chineze TV pakt elke avond flink uit met veel toeters en bellen.
Om 2.45 is het huis toch anders. De katten zijn klaarwakker: de hele dag liggen ze als harige kussens en bolletjes op stoelen en banken, maar dit was hun renuurtje.
Ik zag dat de meeste buren geen interesse hadden in Nederland-Portugal.
Om even over 3 schudde de bank heftig: we hadden vlak daarvoor gescoord. De bank bewoog onnatuurlijk, de katten schrokken op, de lampekap bibberde, de glazen deuren van de boekenkast rinkelden.
Een aardbeving.Het was niet meer dan 4 seconden, een kleintje.
Daarna ging het met Nederland berfafwaarts, en bij 2-1 ging ik maar naar bed.
Het was best wel leuk om de Chinese commentatoren te horen over ‘Lobben’, en zo meer, maar dat ging ook wel weer snel vervelen.
Vanaf vandaag de hoon ontvangen. En mijn weddenschap betalen.