Om even door te gaan op wat ik gisteren schreef, tijdens onze verontwaardiging over de Chinese hordenloper: de Chinese kranten, pers en televisie roemen hem als een held.
Blijkbaar kuste hij de laatste horde, op zijn weg naar de finishlijn, een soort van een afscheidskusje. Dat is mij geheel ontgaan.
Maar goed, hij is een held. Een held die viel, die opstond, en huppelde. De Olympische Spelen gepersonificeerd in 1 man: hij die viel.
De Chinezen kunnen het wel veroorloven om een medaille te verliezen.
Het blijft altijd, en elke keer weer, verbijsterend om te zien hoe de media een heel volk kan bespelen. De Spelen zijn erg belangrijk hier in China, maar bovenal gaat het om de uitkomst: de medaille wedloop. Dat ik de huldiging van Epke Zonderland kon zien, was enkel te danken aan het simpele feit dat er een Chinees met brons op het podium stond.
Natuurlijk wordt elk land tijdens de Spelen een tikje nationalistisch. En natuurlijk kost het de Chinese TV erg veel moeite om iets uit te zenden waar geen Chinees aan meedoet: ze zouden zendtijd tekort komen.
Maar goed, ik was al blij met een Wilhelmus.