Nederland stemt

Om maar met de deur in huis te vallen: Achterob stemt niet.
Met deze weldoordachte reden: ik woon niet niet in Nederland. Ik vind het daarom oneerlijk om te stemmen. Want ik hoef niet met de gevolgen van mijn stemgedrag te leven. Wie niet stemt (en dat is mijn tweede regel) mag zich ook niet verder uitlaten over de politiek. Bek houden, als je niet stemt.

Toch hoop ik dat de koers een tikkie links gaat. Zoals ik ook hoop dat Obama het gaat halen.

Elke politicus, aan de linker- of rechterkant van het spectrum, verdenk ik van machtsgeilheid. Maar iets in mij voelt dat de linkerkant (de socialisten, de Democrats) iets meer bijdragen aan een eerlijke samenleving. Erg simpel gedacht/gevoeld, maar ja. in het kapitaal heeft niemand meer vertrouwen, en nu het water stijgt en de zondvloed dreigt, verdenk ik rechts van ‘grijpen wat je grijpen kan’. Het pluche-verlangen aan de linkerkant kan ik oogluiked toelaten, omdat ik voel en vermoed dat er iets goeds kan bloeien uit hun daden.

Duidelijk?

Ik worstel.

Maar ik woon in China, en hier zoeken ze nu al een week naar de vice-president, de gedoodverfde opvolger van de President. Hij heeft verschillende afspraken met o.a. Hillary Clinton afgezegd, vanwege (en u mag kiezen) a) een enkelblessure na een potje voetbal, b) een rugblessure c) …?

In de aanloop naar de grote machtswisseling verdwijnt de kroonprins van het toneel; Shakespeare zou in zijn handen wrijven en de ganzeveer slijpen.

Hoezeer ik ook betrokken ben bij de de verkiezingen in Nederland (en dat ben ik, geloof me!): wat hier gebeurt is verbijsterend. Het internet zoemt. Tik zijn naam in op een zoekprogramma in China, en het is geblokeerd.

Wat er in China gaat gebeuren in de komende maanden is, denk ik, als bescheiden aanwezige toeschouwer, minstens zo belangrijk als de Amerikaanse verkiezingen.  Helaas minder doorzichtig.

Maar moregn word ik wakker, en ik zie een PVDA/ SP winst, en een vernederde PVV.