12/12/12

Sneeuw in Beijing: dat is altijd gerommel.
Taxi’s moeilijk te vinden, de avondspits begint vroeg. Vanmiddag kregen we opdracht van de baas om het pand snel te verlaten, via elk vervoermiddel dat te vinden was.
Paniekerig.
Het sneeuwt al ure niet meer, er zijn nog wat zielige hoopjes en er is wat ijs. Maar van een noodtoestand kunnen we niet spreken.
Het was wel de aangewezen avond om weer eens te hotpotten. Gezellig rond een pot dpampende olie met specerijen, en ja, dat lijkt heel erg op ons fonduen.
Tonnetje rond stonden we aan de stoperand, en bedachten dat naar huis gaan wel eens moeilijk zou kunnen zijn. Want taxichauffeurs zitten ook lekker warm thuis.
Gelukkig kwam er een bus, en D. wist dat hij vlak bij ons huis stopte.
Ik doe het niet vaak, de bus, maar als ik het doe denk ik: waarom niet? Het was een vrijwel lege bus (iedereen zat thuis bij de kachel) en het voelde erg veilig, zo hoog op de wielen.
Er is meer sneeuw voorspeld, maar dat geloof ik als ik het zie. Hoewel de Chinezen vrij accuraat zijn.
We hebben nog anderhalve dag school. Dat heet even doorbijten, zoals altijd.
Volgende week gaan we even zonnen in Thailand.