De Lange Man

Bij het inchecken deed De Lange Man traditiegetrouw zijn uiterste best om nog langer te zijn dan gewoonlijk, zodat de vriendelijke dame achter de balie medelijden met hem zou hebben, zodat een stoel met extra beenruimte gevonden kon worden, maar ‘Jingle Bells’ schalde door de vertrekhal, en De Lange Man moest zich zover voorover buigen om zich verstaanbaar te maken dat zijn pleidooi onmiddellijk smolt tot een zielig plasje.
Vier klassen origami en jarenlange ervaring in Beijing taxi’s kwamen van pas toen hij zich schoenlepelde in de hem toebedachte stoel.
Ook in het vliegtuig kraakte Jingle Bells door het gangpad.
De Lange Man verzonk in meditatie achter zijn klein gevouwen krant en sloot zich af voor het spektakel van de vele potten en pannen en kamerolifantjes die boven zijn hoofd in de compartimenten werden geperst.
Een flink gezette man met een buik enkele biervaten wijd, en armen als achterhammen tuurde naar de stoelnummers (“Natuurlijk!” gromde De Lange Man binnenhoofds, het Noodlot omarmend als een vertrouwde vriend) en begon zijn handbagage te ontpakken op de stoel naast De Lange Man. Het duurde vijf minuten, waarbij veel heen en weer werd geschuifeld om andere passagiers door te laten, als druppels langs een kurk, en de neus van De Lange Man kwam verschillende keren tot op 5 cm van de zwoegende bergbuik, maar uiteindelijk plofte De Dikke Man in zijn stoel, en De Lange Man had willen zweren dat het toestel wiegde op zijn onderstel.
Een gedienstige steward schoot toe met een glimlach en een extra riem, en hijgend begon De Dikke Man zich in te snoeren, terwijl De Lange Man zich zo ver mogelijk wegboog van het strijdtoneel.
In zijn miniscuul gevouwen krantje las De Lange Man over het zoveelste geval van zinloos geweld, en hij vroeg zich mistroostig af of er zoiets bestond als zinvol geweld.
“U zult wel denken,” hijgde De Dikke Man, “dat heb ik weer: een stevige man naast me in Economy.”
“U kunt vast gedachten lezen.”, dacht De Lange Man, maar zijn lippen vormde wat tut en achgeluidjes, en hij ritselde wat met zijn krant, alsof hij het algehele volume van De Dikke Man wegwuifde als een tijdelijk ongemak.
“Had ik het geld, meneer, “ zuchtte De Dikke Man, “dan zat ik ik nu breeduit voorin. Maar ja…ik denk dat ik mijzelf nog gelukkig mag prijzen dat ze me laten vliegen.”
Het vliegtuig had zich inmiddels losgemaakt van de navelstreng en tufte iver het asphalt, de vleugels wiegden stroef: een oefenende zwaan met plannen. “Altijd dik geweest.”, berustte De Dikke Man, “En als je klein bent is dat nog wel olijk. Maar als je in de zesde uit de ringen kukelt,…het geluid van mijn lichaam op die mat doet me vaak nog wakker schrikken.”
Het vliegtuig stond aan het begin van de startbaan, de motoren brulden vol verlangen en een baby begon te huilen.
“Ik ben een getraumatiseerd mens, meneer.” zei De Dikke Man, met een kleine snik in zijn licht gestegen stem. “En vliegen is niet mijn hobby.” Toen het vliegtuig vooruitschoot, greep De Dikke Man de armleuningen, de achterhammen swollen op en hij duwde zich terug in zijn stoel. “Niet leuk.”, piepte hij en sloot zijn ogen. De Lange Man voelde even het kind in hem wakker worden, met verwondering over deze zware vogel die zich schijnbaar moeiteloos los kon maken van de zwaartekracht, en hij zag de grijze soep verdunnen tot ze het blauwe gewelf bereikte, die strak door Michealangelo geverfde koepel en het vliegtuig zweeg en zweefde.
“Tijd voor een drankje?” vroeg De Gedienstige Steward, en hij gaf De Lange Man ongevraagd een kelkje en een knipoog. De Dikke Man was in slaap gevallen: een zacht ronkende berg. Bij het tweede kelkje blikte De Lange Man steels opzij, en verdomd: De Dikke Man leek olijk en toonde gelijkenis met, ja, De Lange Man kon het nauwelijks bevatten, zijn alterego IM.
Toen de maaltijd was geserveerd, en De Dikke Man een lodderig oog opende, was De Lange Man in een uitstekende stemming. “Hier..”, dapperde hij, terwijl hij zijn toetje plaatste op het dienblad van zijn buurman, “U kunt er vast nog wel een gebruiken.”
De Dikke Man straalde, en wurmde zijn lepeltje uit de verpakking.