Mijn huis en haard staan in China, zoals U weet, maar elke keer als ik het Koningrijk van Thailand binnenkom voel ik me verschrikkelijk thuis.
Natuurlijk: dat komt omdat ik hier al zo vaak ben geweest dat de stempels niet meer passen in 1 paspoort. Maar die voortdurende trek en honger naar dat vertrouwde Thailand zegt wel iets.
Inmiddels zwijmel ik niet bij elke palmboom die ik zie.
Die tijd hebben we gehad.
Ze blijven mooi, dat wel.
Ik kan mijn weg vinden over het eiland, ik weet wat lekker en goed is, het tempo bevalt me, en de mensen zijn doodgewoon en aardig.
Hier wil ik zijn.
achterob 