Terug

Achterob is terug.

De ‘sociale media’, zoals dat heet, hadden en hebben mij in hun greep, en ik begon mijzelf in korte zinnen uit te drukken. Ik heb een sterke voorkeur voor kort en krachtig, maar ik kwam ook hier en daar te kort.
Vandaar, terug op het honk.

En toevallig, ik zie dat mijn laaste stukje ging over 64 jaar China. Een jaar dus.
Gisteren vierden wij de 65. Nou ja, vieren.
Het regende.

En ik denk dat de partijtop wel iets anders aan hun hoofd had dan een taart met kaarsjes, en hoe die eensgezind uit te blazen, want het broeit en borrelt in Hongkong.

Toegeven aan de eisen van de demonstranten opent een deur die niet meer gesloten kan worden; met harde hand (het leger) ingrijpen zal internationaal en lokaal schade doen aan het imago van China. Los dat maar eens op.

Mijn vriend Wim in Nederland vroeg via Facebook: wat weten jullie over Hongkong? Goeie vraag natuurlijk. Het internet geeft alles, al dan niet met VPN. De Chinezen zijn niet erg geinteresseerd in politiek, maar ze worden wakker als er ergens een relletje is.

De BBC en CNN zijn via satelliet te volgen. Wij, dat is D. en ik, volgen het op de voet. Dat China besloot om Instrgram te sluiten, is dus absurd.
Ik herhaal wat ik eerder zei en schreef: de nieuwe revolutie in China gaat via het internet.
Meer dan een honderd duizend Chinezen in dienst van de overheid controleren het internet, en lezen misschien dit. Ik denk het niet.

Ik kan een voorspelling doen over hoe dit in Hongkong gaat aflopen, maar dat maakt me treurig.

Lezers, welkom terug!