Ken Vink

De tekst die ik vanavond voorlas:

Ken Vink staat opgesteld

voor PSV in de UEFA finale.

Het gras is groen en nat

en blinkt onder de lampen,

motregen,

een perfecte avond voor een mooi potje voetbal.

Twee minuten op de klok resteren.

De stand is 1-1.

Het volle stadion zindert.

Ken Vink krijgt de bal,

pingelt behendig langs zijn tegenstanders,

versnelt, en de hartklop

van het stadion

versnelt met hem mee.

De supporters gaan staan

en schreeuwen zijn naam:

Ken Vink!

Niemand kan hem stoppen,

de bal kleeft aan zijn voet,

het net wacht,

de keeper aarzelt.

En dan, uiteindelijk,

lanceert Ken Vink de bal,

een perfecte curve bal die net onder de lat

de keeper machteloos laat vallen

met zijn armen in de lucht.

In de herhaling kan je zien

hoe het water in slow-motion spettert

van Ken Vinks rechterschoen.

Het net trilt, de bal is binnen,

het stadion scandeert zijn naam.

 

Ken Vink.

Het levende bewijs

dat je in korte tijd

onsterflijkheid

kan bereiken.